Даўно вядома, што размаўляюць у Беларусі на беларускай мове , на жаль, лічаныя людзі. У асноўным вяскоўцы альбо невялічкая частка патрыятычна настроенай моладзі ці інтэлігенцыі. Асабліва гэта праблема выяўляецца ў рускамоўных школах. Каб неяк змяніць становішча, мы пайшлі ў масы, а менавіта ў 5 "Б" клас.
Мову нельга добра ведаць, калі не карыстацца ёю штодзённа, чытаць на ёй мастацкія творы, не папаўняць слоўнікавы запас. Сваю сустрэчу з вучнямі пятага класа пачалі з "Моўных хвілінак". Спачатку прыгадвалі на беларускай мове, што бачым на малюнку, потым перакладалі словы, словазлучэнні і, нарэшце, сказы з рускай на беларускую мову. Тлумачылі беларускія словы. Працягвалі прыказкі і прымаўкі. Адгадвалі загадкі і рэбусы. Атрымалася не вельмі добра. Выявілася, што мову дзеці амаль не ведаюць, размаўляць на ёй ім цяжка і нецікава, слоў у запасе, каб выказаць думкі, няма.
Дамовіліся чытаць беларускія кнігі. Усім класам. Для пачатку выбралі аповесць знакамітага беларускага дзіцячага пісьменніка Паўла Місько "... Як на нашы імяніны" пра прыгоды двух хлапчукоў-блізнятаў. Праз тры тыдні паспрабуем правесці квэст, які выявіць, як вучні зразумелі твор, якія новыя беларускія словы запомнілі, ці карыстаюцца імі. Потым раскажам вам, што з усяго гэтага атрымалася. Хай такімі невялічкімі крокамі, але, спадзяюся, здужаем хоць крышачку зацікавіць хлапчукоў і дзяўчынак.