МІЖНАРОДНЫ ДЗЕНЬ РОДНАЙ МОВЫ

     21 лютага ва ўсім свеце адзначаюць Дзень роднай мовы. Чаму ўзнікла патрэба стварыць такое свята? Справа ў тым, што па дадзеных ЮНЕСКА (Арганізацыя ААН па пытаннях адукацыі, навукі і культуры), у свеце існуе каля 7000 моў, і палова з іх знаходзіцца  на мяжы вымірання. Тысячы моў не выкарыстоўваюцца ў сістэме адукацыі і не прадстаўлены ў інтэрнэце. З кожным годам колькасць моў памяншаецца. Яшчэ нядаўна налічвалася да 8000 самастойных моў, сёння іх fvfkm на 2000 менш.«Тэмпы знікнення моў, якія мы назіраем, беспрэцэдэнтныя для гісторыі чалавецтва, - кажа мовазнавец Дэвід Харысан. - У лінгвістычную Чырвоную кнігу можна ўнесці больш за 40% моваў свету. Што ж тычыцца флоры і фауны, то пад пагрозай знікнення 8% відаў раслін і 18% відаў млекапітаючых - не так ужо і шмат у параўнанні з мовамі! »  Існуюць праблемы і з нашай беларускай мовай. Таму, пад час свята, мы вырашылі звярнуць больш пільную увагу на нашу родную мову.

    Паводле перапісу насельніцтва, беларускую мову назвалі роднай 6 мільёнаў 340 тысяч грамадзян Беларусі. Па-беларуску дома размаўляюць 23% беларусаў. 18% школьнікаў вывучаюць усе прадметы на беларускай мове. У сувязі з тым, што закрываецца шмат маленькіх вясковых школ, вывучанне ў якіх вядзецца на беларускай мове, гэты працэнт памяншаецца. Двухмоўе, якое ў нашай краіне заканадаўча ўстаноўлена, яшчэ адзін  удар па носбітах беларускай мовы. Дзеля таго, каб наша мова не ўвайшла ў склад выміраючых, мы павінны прыкладаць пэўныя намаганні. Таму 21 лютага ў нашай бібліятэкі прайшла акцыя "Чытаем беларускую!". У гэты дзень размаўлялі, задавалі пытанні і адказвалі на іх у бібліятэцы толькі на беларускай мове. Каб заахвоціць чытачоў больш звяртаць увагу на беларускіх аўтараў, кожнаму, хто браў беларускую кнігу, прэзентаваўся смайлік у выглядзе літары "Ў". Гэта сімвалічны знак унікальнасці нашай мовы, яе непаўторнасці. Чытачы з гонарам насілі на грудзях знак беларускамоўнасці. Калі ў прыканцы дня мы падлічылі колькасць наведвальнікаў бібліятэкі, высветлілася - у нас рэкорд. Бібліятэку наведала больш за 200 чытачоў і кожны з іх узяў чытаць кнігу на беларускай мове, а нехта і не адну!

ВІНШУЕМ ЗЕМЛЯКА!

Івацэвіцкі пісьменнік Валерый Гапееў атрымаў прэмію «Залаты апостраф», заснаваную часопісам «Дзеяслоў», «За лепшую прозу ў 2016 г.» - раман «Ноч цмока». Віншуем!

Літаратурная прэмія «Залаты апостраф» заснаваная ў 2003 годзе рэдакцыяй часопіса «Дзеяслоў». Ганаруюцца ёю аўтары за найлепшыя публікацыі, што з'явіліся ў выданні на працягу году. За 12 гадоў існавання «Залатога апострафа» прэміяй былі адзначаныя каля 40 літаратараў у некалькіх намінацыях: «Проза», «Паэзія», «Дэбют», а таксама «За высокі ўнёсак у сучасную беларускую літаратуру».  «Залаты апостраф» у розныя часы атрымлівалі Леанід Дранько-Майсюк, Вольга Іпатава, Уладзімер Някляеў, Віктар Казько , Алесь Разанаў , Ніл Гілевіч  і іншыя письменники и паэты.

Путешествие с "Полосатой газетой"

Информационный час на то и информационный, чтобы узнавать что-то новое. Ребята из 3 «В» класса захотели узнать о том, как живут их сверстники за рубежом.

Живут по-разному: кто-то живет в доме, кто-то - в небоскребе, кто-то в домике-иглу, а кто-то на дереве в джунглях. Дети одинаковы во всем мире: любят играть с друзьями, бывать с мамой и папой, веселиться, качаться на качелях.  А еще во всех странах дети ходят в школу. Правда одним, чтобы попасть в школу нужно переходить горный поток, другим – взбираться на горную кручу, кому-то перебираться по веревочному мосту через пропасть. Во всех уголках мира взрослые хотят, чтобы дети выросли умными и добрыми, здоровыми и трудолюбивыми. Но воспитывают детей в разных уголках мира по-разному, традиции ведь очень отличаются, обычаи у каждой страны свои. Обо всех уголках мира вы сможете узнать из замечательного журнала, который называется очень весело – «Полосатая газета». Тем, кто хочет подробнее познакомиться с жизнью сверстников: во что они играют, с кем дружат, в какие попадают истории, тому надо читать книги, которых очень много в нашей библиотеке. А третьеклассники напоследок посмотрели фильм о школьниках в Японии и Америке и узнали, что дети во всем мире очень похожи.

 В гостях у дедушки Корнея

Корней Иванович Чуковский один из любимейших писателей многих поколений детей. Сегодня его знают и любят как и двадцать, тридцать, пятьдесят лет назад. В этом мы убедились, когда на встречу в библиотеку пришли второклассники. Для начала ребята посмотрели мультфильм "Мойдодыр". Не простой мультфильм, а снятый в 1954 году. Его смотрели мамы, папы, дедушки, бабушки и даже прадедушки и прабабушки нынешних школьников. Самое удивительное, что ребята смеялись и переживали точно также, как их далекие сверстники. А еще этот видиосеанс стал уроком в историю. Дети увидели вещи, которые уже давно вышли из обихода: утюг на углях, самовар, да и сам умывальников начальник господин Мойдодыр - все это было для второклассников в диковинку. Мультфильм посмотрели с большим удовольствием, а потом отвечали на вопросы викторины по творчеству Корнея Ивановича. Многие сказки и стихи детям были известны, а для тех, кто еще не прочитал истории Чуковского была приготовлена книжная выставка, на которой все желающие могли выбрать сказку по душе. Предлагаем и вам посмотреть мультфильм "Мойдодыр" на нашем блоге.